PAASBOODSCHAP
van Zijne Eminentie, Aartsbisschop Job van Telmessos,
Exarch van de Oecumenische Patriarch,
aan de geestelijkheid, monniken, monialen, en gelovigen
van het Aartsbisdom van Russisch-Orthodoxe Kerken in West-Europa
« Laat ons de Heilige Opstanding van Christus verheerlijken, want zie : door het Kruis kwam er vreugde over de gehele wereld... »
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Dierbare vaders, broeders en zusters in de Heer,
Christus is opgestaan !
Opnieuw heeft de Heer ons waardig gemaakt Zijn Paasfeest te vieren, het Feest der Feesten, de Plechtigheid der Plechtigheden, de grondslag van ons geloof, omdat - zoals de Apostel Paulus terecht opmerkt - “indien Christus niet is opgewekt, ons geloof zonder inhoud is” (1 Kor. 15:14). Dit feest vervult ons werkelijk met vreugde. Het kalmeert onze onrust, het verlicht ons lijden en laat ons verdriet verdwijnen.
De vreugde die vandaag uit het lege graf opstraalt is echter niet te scheiden van het Kruis van Golgotha. Daarom kan een christen niet in die geestelijke vreugde binnengaan, als hij niet bereid is zijn kruis te dragen. Het leven van een christen is werkelijk een leven van kruis en opstanding, dat begint met onze doop, waardoor we persoonlijk deelnemen aan de dood en de opstanding van Christus, zoals de Apostel Paulus ons daaraan doet herinneren : “Wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, zijn in Zijn dood gedoopt... ...Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat gelijk Christus uit de doden opgewekt is [...] zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen” (Rom. 6:3-4). En de H. Cyrillus van Jeruzalem herinnert ons eraan dat “Christus werkelijk is gekruisigd, werkelijk is begraven en werkelijk is opgestaan, en dat dit alles ons in genade is gegeven, zodat wij door aan Zijn lijden deel te nemen en dat na te volgen, werkelijk verlossing mogen verkrijgen” (Mystagogische Catechesen II,5). Als wij onze doop serieus nemen, wordt onze persoon grondig veranderd, want de doop in de vorm van de dood en de opstanding van Christus verenigt ons met Hem, de Almens, door in ons de ware menselijke natuur te vernieuwen.
Bijgevolg is Christus voor ons christenen een waar model, een figuur om na te volgen. Maar wij kunnen de vreugde van de Opstanding niet delen zonder de pijn van de kruisiging te kennen. Wanneer Christus ons uitnodigt Hem te volgen, stelt Hij voor ons kruis op te nemen (Mk. 8:34). En aan de vooravond van Zijn Lijden, wanneer Hij in de Hof van Gethsemane bidt : “Niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede” (Lk. 22:42), geeft Hij ons “een voorbeeld om afstand te doen van onze eigen wil en een manier om Gods wil uit te voeren” zoals de H. Maximus de Belijder zegt. Daarom is het christendom er niet op uit om alleen een lijdenshouding goed te keuren, laat staan om het onrecht in de wereld te rechtvaardigen, maar het herinnert ons eraan dat “door het Kruis de vreugde in de wereld is gekomen”.
Omdat wij leven in een wereld die zoveel crises doormaakt, zowel politieke als economische, ecologische, morele of geestelijke, een wereld die lijdt door armoede, milieuvervuiling, haat, geweld en oorlog, staan we niet onverschillig ten opzichte van de vreugde en het licht van de Opstanding, zolang we bereid zijn ons kruis op te nemen. Ons kruis opnemen betekent afstand doen van jezelf, van je wensen, je fantasieën, je hartstochten, je ideologieën, je eigen wil. Dat houdt in gehoorzaam te zijn aan God, aan Zijn geboden, aan Zijn Kerk. Dat houdt in arrogantie, ijdelheid en trots te verwerpen, en nederigheid, geduld, hartstochtloosheid en opofferende liefde voor allen te beoefenen. Zonder dat is geen christelijk leven mogelijk.
Op dit stralende feest van de Opstanding, geef ik u, dierbare vaders, broeders en zusters, geliefden in Christus, de Paaskus en bid de Opgestane Heer ons de kracht, de moed en het geduld te schenken om dagelijks het kruis van ons christelijk leven te dragen, opdat wij daardoor met de geestelijke vreugde vervuld mogen worden ons onder Christus' leerlingen te bevinden en te zeggen :
De Heer is waarlijk opgestaan ! (Lk. 24:34)
+ Job, Aartsbisschop van Telmessos, Exarch van de Oecumenische Patriarch
Parijs, Kathedraal van de H. Alexander Nevskij 20 april 2014